isen
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
isen
ağ. bk. isen'ge.
Son arananlar:
- satürn,
- concavoconcave,
- müdavim,
- Mənə,
- gardan,
- bukara,
- şapşak,
- təqlid,
- amine,
- keñdiriv,
- Müçöl,
- obstacle,
- patlak,
- itkin,
- arala,
- limonluq,
- sair,
- kırtiş,
- kozumak,
- yul,
- munajjim,
- isen