Üzmek
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
üzmek
[Köken: Anlam kayması] Kaygılandırmak, Acındırmak, Gönlünü buzmak, İçini üzmek, Kınamak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
üzmek
ф. 1) кәефсезләндерү, борчу; 2) газаплау, интектерү; 3) изү; 4) туздырып бетерү (киемне)
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
üzmek
Türkiye Türkçesi: üzmek
Azerbaycan Türkçesi: üzmäk
Başkurt Türkçesi: äsindiriv käyif yibäriv kitäriv
Kazak Türkçesi: reŋjitüv
Kırgız Türkçesi: kapa kılū kayğırtū
Özbek Türkçesi: ⱨafa kılmak rencitmäk
Tatar Türkçesi: açındıru käyif cibärü kitärü
Türkmen Türkçesi: gīnandırmak yüreğini ãvatmak
Uygur Türkçesi: lⱨapa kılmak räncitmäk
Rusça: ogorçat' rasstraivat'
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
üzmek
[üzmök] I, işl.1. Ýolmak, arasyny bölmek. Syçan ylgawyna gelip, ýolbars daňlan ýüpi dişi bilen kertip üzüpdir (Halk ertekisinden). 2. Agajyndan, biýarasyndan ýolup, çirtip almak. Baglaryňdan hoşa üzüm üzenim (K. Işanow). 3. gepl.d. Sözüň, gürrüňiň arasyny bölmek. Ol sözüniň arasyny üzdi.
ÜZMEK [üzmök] II, işl. Algyly bilen hasaplaşmak, bergiňden dynmak, bergiňi berip gutarmak.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
üzmek
I 1. Koparmak, kesmek. Üzüp almaq – Koparmak. 2. Geliş gidişi kesmek; ilişkiyi kesmek. Arini üzmek – İlişkiyi kesmek. Diplomatik alaqini üzmek – Diplomatik ilişkiyi kesmek. Sözni üzmek – Sözü kesmek. Qerzimni üzdüm – Borcumu bitirdim. Jan üzmek – Ölmek. Közni üzüwalalmaysen – Gözünü ayıramazsın (çok çekici). Ümit üzmek – Ümidi kesmek. Üzüp éytmaq – Kesin söylemek. Qol üzmey ishlimek – Ara vermeden çalışmak.
II Yüzmek. Üzüp ötmek – Yüzerek geçmek. Üzüp chiqmaq – Yüzerek çıkmak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
üzmek
koparmak, kesmek. Tüymeñi üzgense: düğmeni koparmışsın, tartıp ~: çekip koparmak, ol kelip ketgenni üzgendi: o gelip gitmeyi kesmiş, xanslanı üzmegiz: otları koparmayınız, aylığından dernekge açxa üzügüz: aylığından derneğe para kesiniz.