tabî

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

tabî

[Köken: Arapça] Bağlı, Bağınışlı, Karayışlı, Yurttaş

Son arananlar:

• düşewünt,
• coda,
• sincçi,
• baytalduu,
• Bakire,
• cingildəmə,
• comely,
• qəbiristanlıq,
• termek,
• gorgan,
• qidirish,
• hamil,
• zavol,
• esasen,
• xidmət,
• mübaliğə,
• Sovchi,
• musiqiçilik,
• əbəda,
• ýigit,
• samimiyet,
• tabî