tabî

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

tabî

[Köken: Arapça] Bağlı, Bağınışlı, Karayışlı, Yurttaş

Son arananlar:

• kekik,
• ukma,
• milçəkqıran,
• Mucize,
• Senek,
• kasım,
• bogdak,
• mazar,
• ekeç,
• şaý,
• gybat,
• Çozmak,
• halatlı,
• añgi,
• mayday,
• apr,
• Dosh,
• tükürüv,
• tikin,
• Kayıtmak,
• salot,
• tabî