sızğırmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sızğırmak

ıslık çalmak, ıslıklamak. Cırnı sızğırıp cırlaydı: şarkıyı ıslık çalarak söylüyor, cıyılğan halk sızğırıp başladı: toplanan halk ıslıklamaya başladı.

Son arananlar:

• kelebay,
• zedelemek,
• capsar,
• methionine,
• Temir,
• tatarcha,
• liş,
• synanyşyk,
• warsaw,
• tengri,
• yoldash,
• qarta,
• çekir,
• bürkö,
• teppeteñ,
• jalüz,
• ganaw,
• tomaga,
• ispiyon,
• titiz,
• saçma,
• sızğırmak