sızğırmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sızğırmak

ıslık çalmak, ıslıklamak. Cırnı sızğırıp cırlaydı: şarkıyı ıslık çalarak söylüyor, cıyılğan halk sızğırıp başladı: toplanan halk ıslıklamaya başladı.

Son arananlar:

• Sevişmek,
• nər,
• şəhərbəşəhər,
• Uru,
• nəzəriyyəçi,
• Urkaçy,
• ad,
• yanıtlamak,
• eýse,
• texnikum,
• control,
• Veznedar,
• Şayet,
• sıl,
• ugulmak,
• rux,
• puta,
• shirq,
• zanglamoq,
• tayyorlamoq,
• ınanmak,
• sızğırmak