sürçek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

sürçek

[sürçök], syp. 1. Gar eräp, ýagyş ýagyp doňan, taýgak, typançak (ýer). Ol aýagyny sürçek ýere basanda taýyp gitdi. 2. Ýylmanak, ýüzi aýna ýaly. Sürçek gara daş.
 ‣ Sürçegi çykmak ulanylyp, geýlip haýy gaçmak, ýylmanyp, sürlüp könelip gitmek. Sürçegi çykan teker. Sürçegi çykan köwüş.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

sürçek

gece toplantısı, müsamere·I, 478 bkz>sürçük

Son arananlar:

• küsmek,
• üzeri,
• pülesh,
• kosa,
• yenmək,
• kömüv,
• müsəhhihlik,
• begim,
• ojagazbujagaz,
• Əmi,
• tırak,
• börtük,
• panpipe,
• çizgili,
• Sona,
• dincəlmə,
• kiçimek,
• kuymuç,
• chakchak,
• qızılçubuqotu,
• yelən,
• sürçek