sabyn

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

sabyn

[sa:vyn], at. Ýag we aşgardan taýýarlanýan, suwda ereýän gaty bölek ýa-da goýy önüm (kir, el-ýüz ýuwmak üçin ulanylýar). Onuň sabyn gaýnadýan kärhanasy bardy (“Edebiýat we sungat”).
 ‣ Sabyn garasyny görmezlik köp wagtdan bäri sabynly ýuwunmazlyk, suwa düşmezlik.

Son arananlar:

• sulukatli,
• tebil,
• gijä,
• nəbi,
• Dörmek,
• yaltirimaq,
• xay,
• tolkutmak,
• epoch,
• hatap,
• aulait,
• lastin,
• durğuzma,
• Yomon,
• mayka,
• çiskinlik,
• sakitləşdirici,
• maktağansı,
• engin,
• enema,
• dertleşmek,
• sabyn