sıltavlu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sıltavlu

özürlü, bahaneli.

Son arananlar:

• moylaw,
• sıylı,
• amanbet,
• Kelmoq,
• erta,
• evrensel,
• uduş,
• Maqnezium,
• tiler,
• afiş,
• gümleme,
• catalytic,
• dez,
• wilderness,
• tuyuqsiz,
• üçillik,
• scaling,
• töretmə,
• ayazımaq,
• aşıkma,
• savadsız,
• sıltavlu