amanbet

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

amanbet

solgun yüzlü, fersiz, takatsiz.

Son arananlar:

• sügen,
• buruq,
• jenap,
• precise,
• ilep,
• calğav,
• Melek,
• ponçik,
• ey,
• saýlaw,
• egilma,
• Qoqim,
• dişləmək,
• saldam,
• toşaply,
• qeyser,
• fransuz,
• gamgin,
• olsağatdan,
• kökelmek,
• çivit,
• amanbet