calğav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

calğav

ekleme, ek, ilave.

Son arananlar:

• nyaa,
• şingilim,
• avkalamak,
• bekinmachoq,
• frontier,
• ders,
• reproduktor,
• xijolat,
• öwüsdirmek,
• beyil,
• tuñğuç,
• materiya,
• olmaq,
• kutubxona,
• ədəbsiz,
• həqiranə,
• Armon,
• fırtına,
• ŞU,
• saciçi,
• üşük,
• calğav