gümleme

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gümleme

[gümlömö], iş ady. Gümlemek ýagdaýy.

Son arananlar:

• yölek,
• çaxırsatan,
• sora,
• abıhayat,
• sagal,
• novbahar,
• Tecessüs,
• frazeoloji,
• davetiye,
• ciltlemek,
• çüýretmek,
• tirişmek,
• eşek,
• gylym,
• çintiyan,
• elver,
• saht,
• öldürme,
• mutluluk,
• daphne,
• diapazon,
• gümleme