sıkma
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
sıkma
1. и. 1) кысу, сыту, басу; 2) тар чалбар төре. 2. с. сыгынтылы; согы күп, сыгынты алырлык; sıkma portakal сыгынтыны әфлисун ◊ sıkma baş хатын- кыз чәчтарамының (прическасының) бер төре
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
sıkma
sıkmaktan hasıl olan şey, sıkma maylar: tüplerdeki kosmetik yağlar.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sıkma
sıkma, sıkılmış, ezilmiş. ~ köget suv: sıkılmış meyve suyu.