cavlamak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
cavlamak
ф. шәрәләнү, йонын кою
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cavlamak
1. yağlamak, yağ sürmek. 2. serzenişte bulunmak, küsmek, havadan nem kapmak. Ol bek cavlab söleşdi: o çök serzenişli konuştu, ol meni cavlab turadı: o bana (biraz) küs duruyor.