tebip

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tebip

[tevi:p], at. Näsaga em edýän adam. Bilmez tebip jan alar (Nakyl).

Son arananlar:

• ogalik,
• okalmak,
• tarıkmak,
• Çak,
• begenç,
• et-,
• bildirişmek,
• rake,
• Qul,
• buraxılmaq,
• qiziqish,
• tüşüü,
• torğay,
• dayanaq,
• Asır,
• neyze,
• cumuluv,
• bəlim,
• pavyon,
• beta,
• astronomer,
• tebip