opposition

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

opposition /nˈəʊtɪfˌaɪ/

1. muhalefet
2. karşıtlık, zıtlık
3. mücadele
4. karşı durma, karşı koyma: engel olma
5. (pol.) muhalif parti
6. (astr.) birbinden 180 derece uzaklıkta olan iki gökcisminin durumu. oppositionist muhalefetçi, muhalif partiden biri.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

opposition

karşıtlık
karşı koyma
itiraz
direnme
karşı koyma

Son arananlar:

• Zahr,
• narbiti,
• herhal,
• skameyka,
• qəlib,
• lokguldy,
• goşhalta,
• Maqqaş,
• tarğıl,
• lanta,
• dıñ,
• qoşalamaq,
• geceleyin,
• Kasıb,
• disgruntled,
• porsin,
• Hünər,
• okil,
• leh,
• prune,
• zinət,
• opposition