kazmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kazmak
ф. 1) казу; 2) уеп ясау
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
kazmak
1. Çapalamak
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kazmak
Türkiye Türkçesi: kazmak
Azerbaycan Türkçesi: gazmag
Başkurt Türkçesi: kaⱬıv
Kazak Türkçesi: kazuv
Kırgız Türkçesi: kazū
Özbek Türkçesi: kazimàk kazmàk
Tatar Türkçesi: kazu
Türkmen Türkçesi: gazmak
Uygur Türkçesi: kazmak kolumak
Rusça: rıt' kopat'
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kazmak
kazmak, eşelemek, oymak. Cer ~: yer kazmak, baçhanı kazama: bahçeyi eşeliyorum, uru kazabız: çukur kazıyoruz, kömür kazıp çığarğan işçile: kömür kazıp çıkaran işçiler, tavukla baguşnu kazadıla: tavuklar çöplüğü eşeliyorlar.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kazmak
kazmak, at hafarılanarak ve çamışlanarak ayağıyle yerl kazmak, kazılmak·II,10, 59