tabii
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
tabii
[Köken: Arapça] Olmuşluk, Yaradılıştan
[Köken: Arapça] (elbette) Belgili, Sözsüz
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
tabii
1. с. төрле мәгъ. табигый; чын. 2. рәв. әлбәттә, шулай
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
tabii
Türkiye Türkçesi: tabii
Azerbaycan Türkçesi: täbii
Başkurt Türkçesi: täbiği bulmağan
Kazak Türkçesi: tabıyğiy
Kırgız Türkçesi: tabiğıy
Özbek Türkçesi: täbiiy
Tatar Türkçesi: tabiğıy
Türkmen Türkçesi: tebḯğı
Uygur Türkçesi: tabiiy
Rusça: prirodnıy yestestvennıy
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
tabii
Türkiye Türkçesi: tabii
Azerbaycan Türkçesi: bäli älbättä
Başkurt Türkçesi: älbittä bildäli
Kazak Türkçesi: äriyne
Kırgız Türkçesi: ariyne albette
Özbek Türkçesi: älbättä
Tatar Türkçesi: älbättä bilgili
Türkmen Türkçesi: elbetde
Uygur Türkçesi: älvättä
Rusça: yestestvenno koneçno
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
tabii-
bulunmak; tabılğan akıl: gayet makul,