carmak
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
carmak
1. folk. para; 2. (şarkî türkistan’da) 1) en küçük bakır sikkenin adıdır; 2)bakır para.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
carmak
yarmak, kızdırmak, çatlatmak, kahırlandırmak. Otun ~: odun yarmak, keme suvnu eki carıb baradı: gemi suyu ikiye yararak gidiyor, başın ~: kafasını yarmak, kabırın carma!: kabrini çatlatma, cürek ~: kahırlandırmak, sinirlendirmek, kalbini çatlatmak.