seleň

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

seleň

syp. Daş-töwreginden şemal, ýel, howa urup duran, açyklyk, giňlik (ýer, meýdan). Bizi seleň meýdanda hatara goýlan üsti näz-nygmatly stollaryň başyna getirdiler (“Edebiýat we sungat”).
 ‣ Seleň şemal salkyn, mylaýym şemal. Derýanyň üstünden gelýän seleň şemal argyn bedenlere dermandy.

Son arananlar:

• muamele,
• kavis,
• beyaz,
• ödül,
• sarıı,
• ulu,
• Dasta,
• Xush,
• lika,
• aşsızlık,
• toparlamak,
• teren,
• yansıtmak,
• feveran,
• TEPEGÖZ,
• xaartıska,
• Tindirmoq,
• dən,
• huddle,
• solemn,
• oynashlik,
• seleň