inaral
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
inaral
general.
Son arananlar:
- ösen,
- seleň,
- kezeñ,
- telesthesia,
- kula,
- gulchi,
- şeyşembi,
- betnam,
- dargursak,
- tolgundyrmak,
- von,
- gazetecilik,
- tolghan,
- ləli,
- oň,
- shinaq,
- anal,
- zərd,
- keçtir,
- gurma,
- bayqimaq,
- inaral