cisim
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
cisim
и. 1) җисем; 2) бәдән, гәүдә
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
cisim
Türkiye Türkçesi: cisim
Azerbaycan Türkçesi: cism
Başkurt Türkçesi: yisim
Kazak Türkçesi: dene tulğa kalıp
Kırgız Türkçesi: cısım dene tulku
Özbek Türkçesi: cism
Tatar Türkçesi: cisim
Türkmen Türkçesi: cisim
Uygur Türkçesi: cisim
Rusça: telo
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
cisim
is. [ər.]
1. Fəzanın müəyyən bir qismini dolduran maddə, materiya, şey; fəzada ayrıca şey. Bərk cisimlər. Maye cisimlər. Cisimlərin düşmə qanunu. Göy cisimləri (planetlər, ulduzlar). // riyaz. Eni, uzunu, dərinliyi olan şey. Həndəsi cisimlər.
2. Bədən, vücud. Oğlan, sən uşaqsan, cavansan hələ; Yenicə cisminə düşüb vəlvələ. M.P.Vaqif. Yandırır cismimi eşqin havası; Bimürvət, demirsən, qar sinəmdə var. Aşıq Ələsgər. // Cənazə. Cismi yalnız gömülmüşdür; Qəbrə, parlaq gözəl əməlləri yox! S.Rüstəm.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
cisim
I. bədən, əndam, vücud, gövdə
{beden, endam, vücut, gövde}
II. mahiyyət, əsl, məğz, əsas, mətləb
{mahiyet, asıl, gaye, esas, maksat}
III. əşya, şey, maddə
{eşya, şey, madde}
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cisim
cisim, gövde, beden (nadir kullanılır).