potuk

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

potuk

I с. киң, җыермалы


potukи. сөйл. дөя баласы, бута

Son arananlar:

• turunc,
• burgut,
• redaktor,
• bursar,
• türbət,
• dap,
• Yurttaş,
• oqaloqlamoq,
• polimer,
• gardaş,
• tukumluk,
• sağınış,
• mıçıv,
• şildiremek,
• dogan,
• demografik,
• punk,
• epitet,
• tufeyli,
• dır,
• koşkur,
• potuk