dogan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dogan

[doğon], at. 1. Bir ata-eneden bolan çagalaryň biri-birine bolan garyndaşlyk gatnaşygyny görkezýän söz. Doganyň dogana bahasy ýokdur, Agany inige mätäç eýleme! (Magtymguly). 3. Köplenç, öz deň-duşuňdaky adama ýüzlenilende aýdylýan söz. Jan doganlar, men indi mundan aňry gidip biljek däl (“Türkmen halk ertekileri”).
 ‣ Dogan okaşmak biri bilen doganlaşmak, biri bilen dogan bolmaga kasam etmek. Men onuň bilen kyýamat dogan okaşyp, kyrk ýigidi alyp, bärik gaýtdym (“Görogly”). Biz onuň bilen Owganystanda dogan okaşypdyk (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• ar'ergard,
• burdensome,
• Joy,
• darga,
• öndüri,
• enamor,
• mahcubiyet,
• wehimli,
• höwürtge,
• bağanaq,
• keçe,
• sürülmek,
• salutation,
• Türi,
• asdyrmak,
• moziy,
• xamnas,
• kııl,
• İlim,
• crouch,
• ymykly,
• dogan