epitet

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

epitet

[yun.] ədəb. Məcazın növlərindən biri olub, bir sözü qüvvətləndirmək və zənginləşdirmək, xassə vermək üçün əlavə edilən söz (məs.: mələk simalı, polad canlı).

Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)

epitet

(Russian) epithet.

Son arananlar:

• maarak,
• yangaqliq,
• sağıcı,
• girvənkə,
• turunc,
• burgut,
• redaktor,
• bursar,
• türbət,
• dap,
• Yurttaş,
• oqaloqlamoq,
• polimer,
• gardaş,
• tukumluk,
• sağınış,
• mıçıv,
• şildiremek,
• dogan,
• demografik,
• punk,
• epitet