peýman

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

peýman

[peýma:n], at. Berlen söz, edilen äht, wada. Ol ne kimse ötendir, äht ile peýmany dört (Magtymguly). Seniň her bir sözüň, her bir arzuwyň, Mukaddes peýman dek ýerine ýeter (A. Kekilow).

Son arananlar:

• ajama,
• mert,
• baylamak,
• jikge,
• doorway,
• lək,
• yaxmaq,
• malımat,
• oxshash,
• qıyaqotu,
• ağustos,
• qopmaq,
• qovzatmaq,
• çıkkın,
• xumargözlü,
• hukamo,
• derlek,
• gyjalatly,
• nispet,
• Aksak,
• iyrek,
• peýman