baylamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

baylamak

bağlamak, sarmak, dolamak. Hapçüknü ~: eşyayı bağlamak, caranı ~: yarayı sarmak, cıcım bıla ~: ip ile bağlamak, başına başlık ~: başına başlık sarmak, beline kurşak ~: beline kuşak dolamak, avzun ~: ağzını bağlamak, sesini kesmek, anı közlerin baylağız: onun gözlerini bağlayınız.

Son arananlar:

• sakatat,
• ceñil,
• bükte,
• aşır,
• udul,
• dost,
• paid,
• söyüshmek,
• macaroni,
• gaj,
• afifa,
• tentaklanmoq,
• makyaj,
• çaýyr,
• erman,
• Mərmər,
• papağan,
• yuvundi,
• olsağatda,
• tümce,
• dispatch,
• baylamak