mərbut

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

mərbut

sif. və zərf [ər.] köhn. Bağlı, rabitəli, əlaqəli, əlaqədar. [Oqtay:] Daha zəif bir rus aktrisası bir Tatyananı daha az zəhmətlə, daha gözəl oynaya bilər. Çünki ruhu haman mühit ilə mərbutdur. C.Cabbarlı.

Son arananlar:

• kreslo,
• koşul,
• əsmər,
• sülh,
• aile,
• ülek,
• çisələmək,
• bo’ldi,
• pulemyot,
• müjmel,
• müsəddəs,
• bölümek,
• sp,
• serik,
• Şura,
• strukturalist,
• Kaydetmek,
• bld,
• kamilləşdirmək,
• sandalye,
• tiriq,
• mərbut