pesil

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

pesil

a. Fasıl. 1. Vakit, mevsim 2. Ayrılma, ayrılık, bölme, hudut.

Son arananlar:

• yakıcı,
• Toqqa,
• sepli,
• iqtidar,
• oltaň,
• uga,
• observable,
• Mərcimək,
• botanik,
• otoqchi,
• zeppelin,
• dilsel,
• çıtırdamak,
• ropoch,
• ayrıl,
• Tabalamak,
• ayrilik,
• kıçırğan,
• turuktuu,
• deýin,
• dışlamak,
• pesil