turuktuu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

turuktuu

1. daimi surette yaşayan (ikamet eden); 2. sabit, muhkem, direngen, sağlam, musir, devamlı, inatlı.

Son arananlar:

• videomagnitofon,
• mohammedan,
• erinçil,
• numeration,
• extraterritorial,
• küş-,
• yolpan,
• babi,
• salkı,
• naw,
• stream,
• dibir,
• qiyaq,
• vaşaq,
• -de,
• ayrnm,
• kataal,
• kütük,
• tohtamay,
• grass,
• kupletçi,
• turuktuu