turuktuu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

turuktuu

1. daimi surette yaşayan (ikamet eden); 2. sabit, muhkem, direngen, sağlam, musir, devamlı, inatlı.

Son arananlar:

• soxulmaq,
• gorum,
• Eklem,
• gamp,
• karlı,
• xətər,
• İftira,
• közgine,
• ovalıq,
• cortex,
• sonralar,
• uluq,
• oqibat,
• plastinka,
• sakçı,
• Podyum,
• kereklemek,
• Buncha,
• tesirat,
• possessive,
• gayrı,
• turuktuu