kıçırğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kıçırğan

seslenen, sesleniş, bağıran, bağırma, ünleyen, ünleme; okuyan, okuma, , öten, ötme. Anı ~ tavuşu bılayğa keledi: onun bağırma sesi buraya geliyor, sabiyni ~ın eşittigizmi: çocuğun ünlemesini duydunuz mu; azan ~ tavuş: ezan okuma sesi, kuş ~ tavuş: kuş ötmesi sesi.

Son arananlar:

• better,
• kaldak,
• kashatlighuchi,
• negotiation,
• varlanmaq,
• tebip,
• yoriq,
• kiyinde,
• varaklamak,
• dahr,
• savad,
• chirimoq,
• iyilik,
• kın,
• ADET,
• qalanmaq,
• isimsiz,
• mediocrity,
• bax,
• Zenitka,
• ajar,
• kıçırğan