oğarı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

oğarı

yukarı, üst. ~ tiyre: yukarı mahalle, ~ can: yukarı taraf, üst taraf, ~ el: yukarı köy, ~ tabha: üst raf.

Son arananlar:

• bijaý,
• hülle,
• dağalmak,
• çökgünlik,
• guşçy,
• tr,
• ayazımaq,
• jodur,
• qoshni,
• qaçma,
• hasratlashmoq,
• şaan,
• jakarlimaq,
• yazma,
• müze,
• korav,
• gın,
• mushtuk,
• şıltaq,
• Bakku,
• Güzel,
• oğarı