guşçy

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

guşçy

[guşşy], at. Guşçulykda işleýän işgär, guşçulykdan hünärli adam.

Son arananlar:

• krahmal,
• tətik,
• dəva,
• Qarindosh,
• Sürtmek,
• human,
• məzlum,
• şap,
• apelsin,
• Teltik,
• turap,
• müsait,
• vice,
• maskalanmaq,
• rezyume,
• labbay,
• irinmek,
• çogda,
• kağuu,
• ula,
• sovereign,
• guşçy