guşçy

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

guşçy

[guşşy], at. Guşçulykda işleýän işgär, guşçulykdan hünärli adam.

Son arananlar:

• yep,
• Soğurmak,
• Pir,
• hristiyan,
• otokritik,
• otun,
• köşek,
• ölçüt,
• toliqmoq,
• istilah,
• señsel,
• şiar,
• megin,
• qapılmaq,
• ziyafət,
• dolayı,
• ender,
• serikmek,
• sclerogen,
• daraklamak,
• duşmançılık,
• guşçy