oslo

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

oslo /əʊblˈeɪʃən/

1. Oslo.

Son arananlar:

• tınılmak,
• gale,
• subutsiz,
• deng,
• Peyvənd,
• berzah,
• kik,
• bağırsak,
• epme,
• kuruglanmak,
• bielm,
• tekrar,
• Çöp,
• iptidai,
• hi,
• yaşıkmak,
• os,
• kuruğan,
• sağana,
• cütlük,
• Ost,
• oslo