bielm

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

bielm

sif. [fars. bi... və ər. elm] Elmsiz, biliksiz.

Son arananlar:

• canaza,
• nepsaniyet,
• sünggüsh,
• otut,
• sərkərdəlik,
• effective,
• Sinil,
• hepileshmek,
• sayaklanmak,
• üzən,
• metacarpus,
• yıldırım,
• Çetir,
• Matlap,
• belgin,
• balıkçın,
• Lütfen,
• birikmek,
• Kasta,
• Wc.,
• indetermination,
• bielm