deng

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

deng

I ç. Tahıl vergisi.
II ç. Konuk yeri; kervansaray, otel.

Son arananlar:

• uxmaq,
• moljal,
• abis,
• qolfi,
• söykənmə,
• Güllü,
• tilev,
• postiche,
• kendidat,
• q⁷,
• podnos,
• Kafa,
• tomağa,
• underhanded,
• qısqı,
• ləzzət,
• konfederasyon,
• çayırgüzeli,
• Cız,
• çum,
• yörgek,
• deng