kuruğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kuruğan

kuruyan, kurumuş, mahvolmuş, tükenmiş, yokolmuş. ~ hansla: kurumuş otlar, ~ terek: kurumuş ağaç, üyü ~: evi kuruyan, mahvolan, tıbırı ~: evi yokolmuş.

Son arananlar:

• Meni,
• velvet,
• ağıllı,
• harsillamoq,
• jebege,
• kergi,
• hayfsinmoq,
• mıx,
• kolam,
• HATA,
• Kotur,
• curse,
• ipucu,
• Marjon,
• intoxicant,
• ingiliz,
• iskarpela,
• Mülteci,
• əlaltı,
• kÄ°n,
• süydümsüz,
• kuruğan