kuruğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kuruğan

kuruyan, kurumuş, mahvolmuş, tükenmiş, yokolmuş. ~ hansla: kurumuş otlar, ~ terek: kurumuş ağaç, üyü ~: evi kuruyan, mahvolan, tıbırı ~: evi yokolmuş.

Son arananlar:

• Kargir,
• kişicik,
• kire,
• qiymətləndirilmə,
• ÖGEY,
• geceleyin,
• Elma,
• So,
• cavrun,
• ysyş,
• baş,
• señsel,
• yoriy,
• bağdaşmak,
• isinmek,
• ogrılık,
• içirgi,
• keýtik,
• Ablak,
• çayka,
• Namə,
• kuruğan