kuruğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kuruğan

kuruyan, kurumuş, mahvolmuş, tükenmiş, yokolmuş. ~ hansla: kurumuş otlar, ~ terek: kurumuş ağaç, üyü ~: evi kuruyan, mahvolan, tıbırı ~: evi yokolmuş.

Son arananlar:

• Gözetmek,
• hermeneuticical,
• Hop,
• esp,
• sygnamak,
• sputter,
• Salaməleyküm,
• Pinəçilik,
• derzaýy,
• gönçülük,
• ayıbsız,
• röwşen,
• N,
• academic,
• kederli,
• ornadylmak,
• aldatmak,
• pozulmaq,
• əndərun,
• sarjin,
• zadəgan,
• kuruğan