ornalıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ornalıv

yerleşme, konma, kök salma, kökleşme.

Son arananlar:

• uzyn,
• näzli,
• revenge,
• Biryan,
• ÜVEY,
• teleologic,
• köz,
• külk,
• jarka,
• DİVANİ,
• hirs,
• pence,
• əlbir,
• oramaklyk,
• cünüp,
• ilişdirmək,
• bujın,
• dorpech,
• genelleşmek,
• ahval,
• etika,
• ornalıv