ornalıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ornalıv

yerleşme, konma, kök salma, kökleşme.

Son arananlar:

• Sağlam,
• gijikmek,
• kanturmak,
• közömöl,
• bloke,
• trük,
• Sakın,
• cəza,
• kokıtmak,
• kast,
• gımıh,
• asıllı,
• Sakız,
• hayatiyet,
• öng,
• tipiklik,
• yekəxana,
• burşu,
• kemüüçü,
• Sima,
• Savunmak,
• ornalıv