ornalıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ornalıv

yerleşme, konma, kök salma, kökleşme.

Son arananlar:

• çiskinlik,
• Dəli,
• Keçəl,
• Uygur,
• müsürli,
• mız,
• gözleg,
• ilgilendirmek,
• evara,
• istifade,
• altay,
• koban,
• döyəc,
• televidenie,
• əməkçi,
• qatirma,
• ýatlamak,
• plantation,
• ezik,
• dono,
• yürürlük,
• ornalıv