uzyn
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
uzyn
[uzuýn], syp. 1. Boýy, uzynlygy adatdakysyndan artyk, ortadan ýokary. Ýabyň iki tarapy-da uzyn gök dereklikdi (B. Seýtäkow). Uzyn adam. 2. ser. Uzak. Uzyn ömrümde çöli köp söküpdim. 3. ser. Uzakly. Uzyn gün ekin otadym.Tolgunmadan ýaňa ol birbada şeýle pursatlarda uzyn gije taýýarlanyp oturan etsem- petsemlerini-de ýadyndan çykardy (Gurbanguly Berdimuhamedow, Älem içre at gezer, 9 s.).
‣Uzyn sözüň gysgasy (gepiň gysgasy) gysgaça aýdanyňda, jemläp aýdanyňda, netijede.