horlanıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

horlanıv

yenilme, mağlûp olma, kaybetme.

Son arananlar:

• psix,
• zola,
• kayut,
• Sürahi,
• Morfonologiya,
• çamgur,
• keçelik,
• polyandry,
• ölüg,
• hamkorlik,
• sanballı,
• Ra,
• sulukat,
• satqun,
• məzar,
• kuvvetlendirmek,
• Məngənə,
• yanşamaq,
• Levent,
• metre,
• Supa,
• horlanıv