okuv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

okuv

okuma, tahsil, tedrisat. Orta ~: orta tahsil, miyik ~: yüksek tahsil, ~u bolğan adam: tahsilli adam, ~ almak: tahsil görmek, ~ bermek: tedris etmek, öğretmek, tahsil vermek, ~ cıl: öğrenim yılı, ~ kerekle: tedrisat araç-gereçleri.

Son arananlar:

• tölimek,
• belt,
• Ardık,
• demci,
• zımpara,
• Kalta,
• udug,
• maşka,
• israel,
• icbar,
• bürüüke,
• Süzmək,
• ara,
• təhkim,
• Alda,
• boğmaca,
• yuxu,
• deluxe,
• sainfoin,
• bağrıqara,
• kuzlik,
• okuv