maşka
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
maşka
sakin at, iyi huylu at.
Son arananlar:
- Zühre,
- zəhm,
- Muhacir,
- qarı,
- dıldırak,
- ulatu,
- başkarma,
- Unmoq,
- kuurdak,
- sekunda,
- uyatkıç,
- qochqoq,
- dary,
- Yır,
- göze,
- medet,
- üzrxahlıq,
- paypiyada,
- soydurmak,
- kalt,
- doriger,
- maşka