bağrıqara

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

bağrıqara

I. sif. Kədərli, məhzun, halı pərişan, müsibət üz vermiş.

II. is. zool. Su kənarında yaşayan uzun qıçlı, döşüqara quş. Bağrıqaranın qızardı bağrı; Şahbaz ona varanda doğru. Xətayi.

Son arananlar:

• saik,
• lonely,
• nüsxə,
• sulama,
• shovush,
• Arkı,
• sonor,
• koluşmak,
• qudurmaq,
• akuşerke,
• Kuru,
• opulence,
• emirname,
• akılmak,
• İç,
• KALP,
• tozlug,
• gönmek,
• Bəs,
• yenidən,
• ihrom,
• bağrıqara