okut

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

okut-

1. okutmak; 2. öğretmek; atası okutpay koydu: babası okutmadı, okumaya müsaade etmedi.

Son arananlar:

• həqir,
• adambaşına,
• eynek,
• asaba,
• marjoram,
• sete,
• gəzəyən,
• imdad,
• safsar,
• poygak,
• kahkah,
• mahtanmak,
• sükançı,
• korse,
• bark,
• Reytuz,
• üzüü,
• topu,
• sanamoq,
• tarakçı,
• mitolojik,
• okut