mahtanmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

mahtanmak

övünmek. Mahtanmay söleş: övünmeden konuş.

Son arananlar:

• manyak,
• surah,
• pyx,
• cevaplamak,
• iraq,
• marjoram,
• Tepsi,
• möngmek,
• camız,
• durguzma,
• Yasemin,
• chilim,,
• zimma,
• dimagh,
• zam,
• suzdan,
• marıq,
• kalkan,
• pülimek,
• minnetli,
• kələf,
• mahtanmak