naşükür

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

naşükür

sif. [fars. na... və ər. şükür] Yaxşılığa qiymət verməyən, yaxşılıq bilməyən; qədirbilməz, nankor. Naşükür adam. – [Şəhrəbanu xanım:] Bu firənglər necə naşükür xalq olurmuşlar. Heç yaxşılıq bilməzmişlər. M.F.Axundzadə. [Cəmil:] Axı mənə deyən gərək, sənə nə düşüb ki, naşükür adama yaxşılıq edirsən? M.Hüseyn. • Naşükür olmaq – edilən hörmətdən, yaxşılıqdan məmnun qalmamaq, heç bir şeydən razı düşməmək, öz taleyindən şikayətçi olmaq, yaxşılıq bilməmək. [Piri baba:] Yasəmən, səbr et, naşükür olma! S.S.Axundov. [Qacar:] Yaxşı, gəl əl götür bu inadından; Bu qədər naşükür olmasın insan. S.Vurğun.

Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)

naşükür

nankor
{nankör}

Son arananlar:

• hunsa,
• şaqqalamaq,
• Orient,
• opal,
• keslenchük,
• rahmet,
• şüvə,
• uzakta,
• yavaşlamak,
• Kavun,
• qarşılamaq,
• Tek,
• toktom,
• məzənnə,
• tewi,
• derivation,
• kirtik,
• gepleşmek,
• baklacan,
• əzişdirmək,
• nodur,
• naşükür