muamile

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

muamile

a. Muamele, ilişki, temas, davranış. Muamile qilmaq – İlişki kurmak. Yumshaq muamile qilish – Hoşgörü ile davranma.

Son arananlar:

• gayretsiz,
• impetuous,
• divar,
• teme,
• tutsak,
• çilə,
• adverse,
• şahidlik,
• paygir,
• fonogramma,
• gargasha,
• tarix,
• qaratikan,
• songak,
• çıta,
• selim,
• dirək,
• reactive,,
• Mətbəə,
• HAYT,
• sog,
• muamile