muamile

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

muamile

a. Muamele, ilişki, temas, davranış. Muamile qilmaq – İlişki kurmak. Yumshaq muamile qilish – Hoşgörü ile davranma.

Son arananlar:

• yigilik,
• chink,
• turughluq,
• owal,
• qarğanmaq,
• Katın,
• Gulaçlamak,
• qaynamaq,
• sərəfraz,
• yarımada,
• terrasa,
• sunulush,
• sabo,
• tekşüt,
• çatkı,
• Coop,
• jem,
• avruğan,
• boşluk,
• muňsy,
• genca,
• muamile