muamile

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

muamile

a. Muamele, ilişki, temas, davranış. Muamile qilmaq – İlişki kurmak. Yumshaq muamile qilish – Hoşgörü ile davranma.

Son arananlar:

• çetleşmek,
• Çəkmək,
• crest,
• farroshlik,
• saçmalık,
• kü,
• Karga,
• araka,
• qıymaq,
• buvaki,
• şarf,
• apakay,
• uçxun,
• bequeath,
• İymoq,
• garip,
• acıbaldırğan,
• şikâyet,
• ýençdirmek,
• paste,
• barımtala,
• muamile