uçxun
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
uçxun
ince kül, uçuşan kül zerresi, (kâğıt, kuru yaprak, ince kuru ot gibi maddelerin yandıktan sonra bıraktıkları ince kül); solgun soluk, incelmiş. Capırakla küyüp ~ boldula: yapraklar yanarak ince kül haline geldiler, küygen kağıtnı ~ları tögerekge cayıldı: yanan kâğıdın ince külleri etrafa yayıldı, ocakdan ~ la çartlaydı: ocaktan ince küller saçılıyor; Soslannı beti ak ~ça bolğandı: Soslan’ın yüzü solgun küle dönmüş, Soslan’ın yüzü soluklaşmış.