uçxun
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
uçxun
ince kül, uçuşan kül zerresi, (kâğıt, kuru yaprak, ince kuru ot gibi maddelerin yandıktan sonra bıraktıkları ince kül); solgun soluk, incelmiş. Capırakla küyüp ~ boldula: yapraklar yanarak ince kül haline geldiler, küygen kağıtnı ~ları tögerekge cayıldı: yanan kâğıdın ince külleri etrafa yayıldı, ocakdan ~ la çartlaydı: ocaktan ince küller saçılıyor; Soslannı beti ak ~ça bolğandı: Soslan’ın yüzü solgun küle dönmüş, Soslan’ın yüzü soluklaşmış.
Son arananlar:
- sıray,
- köpük,
- perspicacity,
- mınça,
- fəallıq,
- hörüklü,
- temple,
- mentalitet,
- Eğirmek,
- qistirma,
- Şamar,
- Yarag,
- overwhelming,
- eblex,
- redaksiyon,
- incorporal,
- Taç,
- uddaburo,
- bırbıñdat,
- erümek,
- talashmoq,
- uçxun