maqan

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

maqan

a. Mekan, barınak, meskün yer, durulan yer. Maqan etmek – Mekan edinmek; mekan yapmak.

Son arananlar:

• pir,
• mekgejöwen,
• iflah,
• pregnant,
• tepse,
• tepchimoq,
• heklemek,
• namız,
• -sa,
• pürkenchük,
• mövüc,
• eşitlemek,
• saçgırmak,
• baski,
• Sancmaq,
• bükte,
• Kapmak,
• caption,
• göcef,
• ayighi,
• renk,
• maqan