göcef

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

göcef

(malk.) bk. göceb.

Son arananlar:

• qatnamoq,
• Deli,
• vəcd,
• saylanma,
• havasız,
• katorga,
• kumğan,
• uygoq,
• koz,
• kiraz,
• ezmoq,
• ırkçı,
• iriñ,
• birqancha,
• ötküzüsh,
• bağca,
• Sigara,
• syna,
• ochirgich,
• inan,
• voracious,
• göcef