havasız
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
havasız
с. 1) һавасыз, һава булмаган, тынчу; 2) күч. ямьсез, җансыз
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
havasız
sif. və zərf Havası olmayan və ya pis olan; boğanaq. Havasız otaq. – Qaldılar onun da lap alt qatında; İşıqsız, havasız, qıfıl altında. H.K.Sanılı. Doğma əminin evi Səmədə günəşsiz, havasız bir zindan kimi görünürdü. İ.Hüseynov.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
havasız
bürkülü, boğanaqlı, isti
{sıkıcı, boğucu, sıcak}
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
havasız
havasız.