canıt

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

canıt-

et. canı- dan; caak canıt- : çene çaldırmak, dırlandırmak.

Son arananlar:

• çoça,
• subaysayağı,
• sannamoq,
• Mövücalan,
• sorturmak,
• talimot,
• pinhon,
• bobiylik,
• gürrek,
• Möösül,
• delege,
• bezzat,
• cabılmak,
• öch,
• tozlamaq,
• Hara,
• olishuv,
• şimir,
• Odaklanmak,
• hemfikir,
• əlləmə,
• canıt